Ben de eşimle kovid sonrası Seferihisar in bir köyünde 4 sene yaşadım. O yazlikci cekilmesi ardından gelen boşluk anlatilmaz yaşanır bir an. Ben de hiç pişmanlık duymadım. Ailem sürekli en verimli yıllarının emekli gibi orada mi yasayacaksiniz diye başımızin etini yese de ben boyle düşünmüyorum. Kendimle ve esimle olan ilişkime çok acayip bir derinlik kattı çünkü gerçekten birkaç kafa dengi komşumuz dışında bazı haftalar kimseyi görmeden günler geçiyordu. İçsel kaynaklarımızı güçlendirmek için çok kıymetliydi. (Apartmanda büyümüş bir İstanbul çocuğu olarak sobalı ev evet zordu)
Ben mümkünse 4 ay yaşayayım ama öyle kafe açayım bahçeme çiçekler ekeyim değil hani. 4 ay anam babam önüme gelsin yemekler ben de ayağımda şıpıdıklarla işte... Yoksa o dediklerin eğer ki bünye kabul edecek güçte değilse ezer adamı.
Ben de eşimle kovid sonrası Seferihisar in bir köyünde 4 sene yaşadım. O yazlikci cekilmesi ardından gelen boşluk anlatilmaz yaşanır bir an. Ben de hiç pişmanlık duymadım. Ailem sürekli en verimli yıllarının emekli gibi orada mi yasayacaksiniz diye başımızin etini yese de ben boyle düşünmüyorum. Kendimle ve esimle olan ilişkime çok acayip bir derinlik kattı çünkü gerçekten birkaç kafa dengi komşumuz dışında bazı haftalar kimseyi görmeden günler geçiyordu. İçsel kaynaklarımızı güçlendirmek için çok kıymetliydi. (Apartmanda büyümüş bir İstanbul çocuğu olarak sobalı ev evet zordu)
Ah aynı şeyleri yaşamış insanların birbirini anlamasının güzelliği ♥️🙏
Ben mümkünse 4 ay yaşayayım ama öyle kafe açayım bahçeme çiçekler ekeyim değil hani. 4 ay anam babam önüme gelsin yemekler ben de ayağımda şıpıdıklarla işte... Yoksa o dediklerin eğer ki bünye kabul edecek güçte değilse ezer adamı.
Net... En güzeli misafir olmak, dönemsel keyifçi olmak. Yerleşince sürekli misafir ağırlama kısmı var bir de üstelik.